DEVRİMCİ 1 MAYIS RUHUNU YAŞATMAK İÇİN TAKSİM İRADESİNİ GÖSTERENLERİN YANINDAYDIK!

DEVRİMCİ 1 MAYIS RUHUNU YAŞATMAK İÇİN TAKSİM İRADESİNİ GÖSTERENLERİN YANINDAYDIK!

2016 1 Mayıs'ı Özellikle kurumsallaşan Faşist bir iktidarın adım adım örüldüğü bir süreçte ve bölgesel açıdan savaş tamtamlarının çaldığı, Kürdistan'da katliam ve direnişlerin yükselerek devam ettiği, bu anlamıyla özellikle TC egemenlerinin herşeyi zapturapt altına almaya çalışırken diğer taraftan islamcı gericilikle beslenen neoliberal yasaların ve uyum projelerinin adım adım örülmeye toplumsal dizaynın da bu yaklaşımla inşa edilmeye çalışıldığı bir dönemde karşılandı. Her tarafta intihar bombacılarının cirit attığı sermaye iktidarının kasıtlı yönlendirmesiyle toplumsal muhalefetin öncü unsurlarının kırımdan geçirildiği, Dokunulmazlık tartışmaları ile Kürt ulusal sorununda bambaşka eşiklere sıçranıldığı kısacası "olağanüstü" bir dönemin gerçekliği idi karşımıza çıkan.

Ancak 2016 1 Mayıs'ını diğerlerinden ayırdeden de somut bir gerçeklik meydana geldi sayılı saatler kala. Yıllarca Taksim iradesi üzerinden 1 Mayıs'ın yaşadığımız topraklardaki tarihsel ruhuna uygun davranma ve 1 Mayısı yaşatma iddiasında bulunanlar özellikle anlaşılabilir olabilecek "güvenlik" kaygılarını başa tutarak Devletin önlerine koyduğu alternatife "boyun eğme"k zorunda kaldılar.

Oysa "güvenlik" kaygılarının boş bir içerik taşıdığı, çünkü egemen sömürücü sistemin iradesinin keyfiyetinden başka bir temeli olmadığı dün 10 Ekim ankara, Suruç ve Diyarbakır katliamlarıyla apaçık ortadayken bugün de Bakırköy çukuruna hapsolunan icazetli mitingle teşhir olunmuş oldu.

Evet "olağanüstü" dönemlerden geçiyoruz. Bunu sadece biz değil solun tamamı ifade ediyor. Ancak aynı sol yaşanan bu olağanüstü koşullara uygun bir örgütlenme, pratik ve politik adımları atıyor mu? Buna apaçık reformist bir hattın yolcusu olan solun sayısal olarak "büyük" parçaları açısından olumlu yanıt verebilmek pek de mümkün değil. Ve elbette bu durumun esas sebebini de pratiklerini oluşturan legal siyaset ve anlayışla yoğrulmuş icazetli çizgilerinden aldıkları da apaçık bir gerçeklik olarak karşımızda durmakta. 

Oysa "Diktatör"ün boyun eğdirmeye çalıştığı olgunun kendisi sermaye iktidarının kendi belirlediği alanlara hapsedilmiş, kendileri izin verdikçe yapılabilecek, kendi izinleri ölçüsünde kutlanabilecek "protesto"lar iken onun icazet verdiği alanlarda mı Diktatöre "Boyun Eğme"yecekler. Ya da haziranın meşruiyetini taşıdıklarını iddia edenler haziranın fırtınasının taşıyıcısı olmaları gerekirken zıp zıp zıplamacılık oynayan liberal muhalifçiliğe mi savrulmalılardı?

Sorulacak soru elbet çok ama hali pür mealimiz de ortada.

Bu anlamda 2016 1 Mayıs'ının yaşadığımız dönemin ruhu ve tarihsel değerlerimize uygun olarak özellikle Taksim'e çıkılarak kutlanması Burjuvaziyle uzlaşma değil mücadele günümüz olan böyle bir günde de bunun bu ruhla inşa edilmesi daha büyük bir anlam taşımaktaydı.

Bu perspektifle biz de sayısal yetersizliğimize ve olanaksızlıklara rağmen 1 Mayıs'ı ruhuna uygun olarak kutlamak isteyenlerin yanında İnşaat-iş, Daf, Alınteri, Komünisten Kurdistan, Komünist Hareket, Kaldıraç, Devrimci Parti, İşçi Dayanışma Koordinasyonu, Umut-Sen, Proleter Devrimci Duruş ve Devrimci Çözüm ile birlikte Zincirlikuyu yönünden Taksim'e yürümeye çalıştık. Mecidiyeköy köprünün hemen altında Polisin yoğun gaz bombalı saldırısına kitle karşı koydu ve ara sokaklarda uzun süre direniş devam etti.

Şişli'nin diğer sokaklarında ve Taksim'i saran diğer bütün sokaklarda ise başta Halk Cephesi olmak üzere Halkın Birliği, Devrimci Yol'da Özgürlük, Sodap, Mücadele Birliği, Öğrenci Kolektifleri, Hkp, Nakliyat-İş, Birleşik Kamu İş ve Bdsp'nin yoğun direnişleri ve ardı ardına fethedilen Taksim Meydanı gerçekliği karşımıza çıktı.

Taksim'e çıkılabileceğini ödenen bedellere rağmen gösterenlere ve meşruiyetlerini Burjuvazinin İcazetinden değil Tarihsel haklılıklarından alanlara selam olsun!

Zincirli değil Özgür 1 Mayıs!

Kahrolsun Liberal Kaynaşma / Yaşasın Devrimci Dayanışma

Komünist Bir Dünya Kuracağız!